ชาเย็น

เมื่อเราไม่เข้าใจกัน

ช่องว่างที่ชาเย็น

มันเกินขึ้นมาตอนไหน

หรือมันกำลังรอการประทุ

ควรจะลดความรุนแรงนี้อย่างไร

เหนื่อยแค่ไหน

ก็รู้ว่าเราเข้ากันไม่ได้ แม้จะพยายามเท่าไร

สิ่งที่เคยมีมันก็เริ่มลดลง

แต่เมื่อถึงวันหนึ่ง ก็มีแสงสาดเข้ามา

จึงได้รู้ว่า....เราควรต้องแยกกัน เพื่อไม่ให้มีการเสียน้ำตาไปมากกว่านี้

ขอบคุณ ชาเย็น ที่ทำให้มีเรื่องนี้ขึ้นมา

I am

I'm writing this shit because I want to say something to someone.

Someone who I never know them before.

Someone who I've known them.

And someone who I love them.

Why I suppose to be like this?

Well, I don't know.

If you want to know more about me.

It's a bad idea.

It seem likes you're trying to get something out from nothing.

I am what I am.

You can't find something more than what I am.

And I'm showing you what I am.

So if you want to know me, just know me.

That's why I am

Tesing.

I'm trying to find something to do on my free time.
So I try to create this blog. But I don't know is it a good idea or not.
Well, let's see what's going to happen with it.